Hormonal etkileşim: İki veya daha fazla hormon, hedef hücrelerin tepkisini çeşitli şekillerde etkileyebilir. En yaygın dört etkileşim türü aşağıdaki gibidir:
1. Aynı yönde (sinerjik, eş) etkileşim: İki farklı hormonun hedef hücrede benzer etkiyi oluşturmaları. İki hormon hücreye beraberce etki ettiklerinde daha etkin yanıt oluşturabilirler. Örneğin; norepinefrin (NE) ve epinefrin beraberce birçok fizyolojik cevabın ortaya çıkmasını sağlar. LH, FSH ve östrojen hormonlarının ovülasyona etkisi, T4 ve epinefrinin kan glukoz düzeyini artırıcı etkisi, büyüme hormonunun insülin ile birlikte büyüme üzerine etkileri sinerjik etki olarak değerlendirilebilir (1-3).
2. Toplamalı (Additif) etkileşim: Her bir hormon ayrı ayrı aynı yanıtı oluşturabilir ancak beraberce daha büyük bir yanıt oluşturmak üzere etkinlikleri birbirinin üzerine eklenir. Örneğin; norepinefrin ve epinefrin’in birlikte etkileri (1-3).
3. İzin verici (permisif) etkileşim: Bir hormon, hedef hücrede ikinci bir hormonun işlevine izin verecek şekilde fonksiyon göstermesi. Örneğin; uterusun önceden östrojenle karşılaşması progesteron reseptörlerinin oluşumunu uyarır (1-3).
4. Zıt (antagonist) etkileşim: Bir hormonun etkisi ile diğer hormonun etkisinin azalması veya ortadan kalkması. Örneğin; İnsülinin kan glukoz düzeyini azaltıcı etkisine karşın glukagon ve epinefrin hormonlarının kan glukozunu yükseltici etkisi vardır. Kalsitonin ve parathormonun kan kalsiyum düzeyi üzerine etkileri zıttır.
(Bkz. Bursa Tabip Odası Yayınları, 2021. Ersoy C (Ed). Klinik Pratikte Endokrinolojik ve metabolik Hastalıklara yaklaşım STE Kitabı)